حق بیمه کارگران که بیمه کارگری نیز نامیده می‌شود، برای هر کارگر و کارفرمای کفاش، اهمیت زیادی دارد. بعضی از کارفرمایان کفاش سعی می‌کنند تا برای فرار از بیمه کردن و پرداخت حق بیمه به سازمان تأمین اجتماعی، دلایل واهی زیادی را بیان کنند. کارگران کفاش هم می‌خواهند تا با بیمه شدن در یک شرکت یا کارگاه کفاشی، حق کمتری بپردازند و از مزایای آن هم بیشتر و بهتر استفاده کنند. حالا یک سؤال؟ چقدر با این بیمه آشنا هستید؟ این مسئله‌ای از گذشته تاکنون همیشه مورد مناقشه بین کارگر و کارفرمای کفاش بوده است.
حق بیمه کارگری با کارمندی تفاوتی ندارد و هر دو یک تعریف یکسان دارند. این بیمه، حق بیمه‌ای است که کارفرما به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می‌کند تا کارگران کفاش علاوه بر بیمه شدن در برابر حوادث، از مزایا و خدمات آن استفاده کنند. البته کارفرما تمامی حق بیمه را پرداخت نمی‌کند. ۳۰% از حقوق کارگران کفاش باید به بیمه سازمان اجتماعی پرداخت شود. از این ۳۰%، کارفرما باید ۲۳% و کارگر باید ۷% را بپردازند. البته تمامی این ۳۰% را خود کارفرما پرداخت می‌کند؛ اما ۷% آن از حقوق خود کارگر است. همچنین ۳% از این ۲۳% مربوط به بیمه بیکاری است تا کارگران کفاش در زمان بیکار شدن بتواند از مزایای آن استفاده کند.
حق بیمه را کارفرما باید ماهانه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کند. در صورتی که تأخیری در پرداخت صورت بگیرد، سازمان کارفرما را جریمه خواهد کرد. باید گفت که در این مورد، جریمه‌ای از کارگر کفاش (استاکفاش) دریافت نمی‌شود؛ بلکه کارفرما باید آن را بپردازد.
